در این دنیا همی نوشم کمی ازمی٬کمی از جام
کمی غصه٬کمی شکوه دلم از غصه نابود است
در این دنیای وانفسا منم آن زنده ناکام
سکوتم برتر از فریاد٬نگاهم موج اقیانوس
در این دریا در این امواج منم آن غرق در کابوس
در این کابوس بی پایان منم چون مرغ زندانی
که این مرغک همی میرد در این زندان ظلمانی
دلی پر خون همی دارم از این دنیای ظلمانی
که چشمانم دمی گریان شود از غربت شادی
***:از سروده های قبلی خودم
شقایق